Szacuje się, że w Polsce żyje około 3 milionów alkoholików – wiele spośród nich to rodzice. Dorastanie z problemem alkoholowym w domu rodzinnym pozostawia na dzieciach piętno odczuwalne przez długie lata, utrudniając funkcjonowanie w dorosłym życiu. Terapia DDA to sprawdzony sposób na odzyskanie radości z życia, pełnej autonomii i wiary w siebie. Sprawdź, na czym polega leczenie osób z syndromem DDA.

Terapia DDA (syndromu Dorosłego Dziecka Alkoholika) – dla kogo?

Nie każde dziecko alkoholika musi poddawać się terapii. Niektórzy samodzielnie wypracowali zdrowe schematy, które pozwalają im prawidłowo funkcjonować i w pełni cieszyć się życiem. Wskazaniem do leczenia psychoterapeutycznego jest odczuwanie przeszkód stojących na drodze do szczęścia. Mogą to być:

napięcie emocjonalne,
przytłaczające uczucie smutku lub wewnętrznej pustki,
problemy z utrzymaniem uwagi i koncentracji,
ciągły pesymizm,
uczucie wstydu związane ze swoim pochodzeniem,
niska samoocena,
brak wiary w samego siebie i swoje możliwości,
przesadne poczucie samowystarczalności,
wycofanie ze społeczeństwa,
unikanie wyzwań dotyczących samorozwoju,
trudności w rozmawianiu o swoich emocjach,
przesadne poczucie odpowiedzialności,
trudności w zaufaniu,
niechęć do posiadania dzieci i brak radości z bycia rodzicem,
problemy z komunikacją,
trudności w dochodzeniu do porozumienia podczas konfliktów,
obawa przed wchodzeniem w nowe relacje z innymi ludźmi, szczególnie w związki intymne,
brak umiejętności utrzymywania trwałych relacji oraz czerpania z nich radości.

Oczywiście możesz udać się do terapeuty, nawet nie odczuwając na co dzień żadnych trudności w swoim funkcjonowaniu. Specjalista może pomóc Ci przepracować dawne traumy, wyrzucić z siebie pewne zamiecione pod dywan tematy i potencjalnie naprawić relacje z rodzicami. W takiej sytuacji przeważnie potrzeba mniej pracy, a spotkania mają na celu uzyskanie poczucia zamknięcia i akceptacji trudnej przeszłości.

Na czym polega terapia Dzieci Dorosłych Alkoholików (DDA)?

Terapia dla Dorosłych Dzieci Alkoholików to forma wsparcia i leczenia osób DDA, czyli tych, którzy wychowywali się w rodzinie, w której przynajmniej jeden z rodziców lub opiekunów był uzależniony od alkoholu. Celem jest uporządkowanie i nazwanie przeżyć z dzieciństwa, aby lepiej zrozumieć swoją sytuację i związek teraźniejszości z przeszłością. Ważne jest też pozbycie się poczucia winy i odpowiedzialności za zdrowie i szczęście innych.

Etapy leczenia osób z DDA

Niezależnie od swojej formy i podejścia do leczenia, terapia DDA często przebiega według poniższego wzorca.

Etap I

Najpierw następuje uzmysłowienie sobie, jak duży wpływ na obecne życie mają doświadczenia z dzieciństwa. W tym momencie należy skupić się na zrozumieniu roli ojca czy matki w kształtowaniu własnej osobowości, przekonań i ewentualnych trudności w relacjach międzyludzkich.

Etap II

Kolejnym krokiem jest zamknięcie wydarzeń z przeszłości i odgrodzenie ich od teraźniejszości, aby nie miały już destrukcyjnego wpływu na życie pacjenta. Wymaga to wiele pracy nad zrozumieniem tych problemów i znalezieniem nowych rozwiązań. Wiąże się to z całkowitą zmianą myślenia o samym sobie i o swojej rodzinie. Etap ten kończy się sukcesem, gdy osoba wychowana przez alkoholików sama zaczyna wierzyć w to, że jest w stanie odmienić swoje życie dzięki swojej niezależności i wrodzonym talentom.

Etap III

Końcowa faza obejmuje optymistyczne planowanie przyszłości. Zaczyna się stopniowe wprowadzanie drobnych zmian na bazie tego, co zostało przepracowane z psychoterapeutą. Zachodzi też weryfikacja skuteczności terapii i sprawdzenie tego, czy objęte założenia faktycznie przynoszą zamierzone efekty.

Ostatecznym sukcesem jest motywacja do wprowadzania kolejnych zmian na lepsze oraz śmiałe poszukiwanie rozwiązań, które sprawdzają się w indywidualnej sytuacji pacjenta. Terapeuta lub grupa wsparcia świetnie sprawdzają się jako podtrzymanie chęci i zaangażowania w tę ciężką pracę.

Leczenie DDA – psychoterapia grupowa czy indywidualna?

Wybór pomiędzy terapią indywidualną a grupową zależy od preferencji osoby poddającej się leczeniu oraz zaleceniom terapeuty. W obu przypadkach może potrwać nawet kilka lat.

Terapia indywidualna

Zaletą tej formy wsparcia jest możliwość wypracowania bliskiej relacji z psychologiem. Jest to więc najlepsza opcja dla osób, które takiej bliskości potrzebują lub po prostu się jej nie obawiają. Na takim podejściu skorzystają osoby, które odczuwają lęk lub dyskomfort związany z publicznym mówieniem o swoich problemach, a także ci z bardziej introwertyczną naturą.

Intymna atmosfera sprzyja otwartości i zwierzeniom, pomaga wypracować silne zaufanie i dogłębnie zrozumieć naturę doświadczeń z przeszłości i wynikających z nich problemów. Takie warunki pozwalają na wydobycie z wnętrza nawet najbardziej tłumionych, głęboko zakorzenionych emocji. Mogą też wyleczyć lęki związane z uczuciem odrzucenia i obawą oceniania przez innych.

Terapia grupowa

Jak sama nazwa wskazuje, psychoterapia DDA i DDD w formie grupowej odbywa się przeważnie w zbiorowisku kilku-kilkunastu osób. Istotne jest w tym, aby łączyły ich podobne przeżycia. Takie spotkania DDA mają dać uczestnikom poczucie przynależenia do wspólnoty. Wspiera to uzyskanie zrozumienia i akceptacji od innych oraz wyzbycie się odizolowania.

Nie jest to oczywiście zarezerwowane wyłącznie dla osób wygadanych, pewnych siebie i ekstrawertycznych. W takich terapiach często uczestniczą też osoby nieśmiałe, chętne do stawienia czoła swoim słabościom. Rozwiązywanie problemów na forum publicznym może okazać się bardzo wyzwalające i odblokowujące bariery podtrzymywane przez lata.

Dodatkowym atutem tej formy pomocy terapeutycznej jest możliwość nawiązania nowych relacji. Uczestnicy spotkań często utrzymują kontakty między sobą nawet po zakończeniu leczenia. Taka sieć wsparcia jest bardzo wartościowa i może pomóc przezwyciężyć wiele innych, nowych trudności napotykanych w życiu dorosłym.

Czy terapia syndromu DDA jest skuteczna?

Zarówno eksperci, jak i uczestnicy terapii DDA pochodzący z rodzin dysfunkcyjnych uznają tę formę pomocy za skuteczną. Według badań, osoby z objawami syndromu DDA po ukończeniu leczenia są w stanie lepiej rozumieć i kontrolować swoje emocje. Zakłada się, że potrzeba około 2 lat, aby zakończyć terapię i zauważyć znaczącą poprawę zdrowia psychicznego.

Oczywiście nie oznacza to, że trudności w życiu pojawiające się przez dorastanie w rodzinie z alkoholizmem znikną natychmiast. Zmiany na lepsze są powolne, stopniowe, a nowe, pozytywne nawyki i schematy myślenia wymagają czasu na wdrożenie. Mimo to są one zauważalne.

Rośnie poziom zadowolenia z życia, pewność siebie i stabilność emocjonalna. Relacje stają się bardziej satysfakcjonujące i łatwiejsze do utrzymania. Często dzięki terapii osoby będące jeszcze w trakcie leczenia zrywają toksyczne znajomości i zaczynają żyć na własnych warunkach.

Aby zauważyć takie wyniki, potrzebne jest duże zaangażowanie pacjenta i jego chęć do zmian. W niektórych przypadkach terapia DDA może okazać się niewystarczająca. Wówczas konieczne jest dodatkowe wsparcie, np. bardziej zaawansowanej i ukierunkowanej na głębsze problemy psychologiczne psychoterapii.

Terapia grupowa DDA w Wellbee

W Wellbee wierzymy, że każdy człowiek zasługuje na wysoką jakość życia i może osiągnąć dobrostan psychiczny. Dlatego dajemy Ci dostęp do najlepszych specjalistów zajmujących się leczeniem syndromu DDA (i nie tylko). Na pierwsze spotkanie nie będziesz czekać dłużej niż 12 godzin, a żeby w nim uczestniczyć, nie musisz nawet wychodzić z domu. Gwarantujemy w pełni anonimowe i poufne konsultacje.

Współpracujemy z najlepszymi terapeutami o precyzyjnych specjalizacjach i dużym doświadczeniu zawodowym. Umożliwiamy zarówno spotkania online, jak i offline – indywidualnie lub grupowo. Niezależnie od tego, jakiej formy wsparcia potrzebujesz, pomożemy Ci ją znaleźć. Nasi konsultanci służą empatyczną radą nawet jeśli nie do końca wiesz, czego szukasz lub jaka forma spotkań byłaby dla Ciebie najlepsza. Umów się na wizytę zapoznawczą, aby wykonać pierwszy krok do wewnętrznej równowagi.

W przypadku leczeniu skutków traumatycznych doświadczeń osób z syndromem DDA w dorosłym życiu często proponujemy terapię grupową. Oprócz uczenia zdrowych schematów przeżywania i zachowania, takie spotkania dają też poczucie, że nie jest się samotnym, odizolowanym ani odmiennym. Okazuje się, że wiele osób łączą podobne przeżycia. Więcej o terapii grupowej przeczytasz tutaj.

Mogą one wymieniać się cennymi spostrzeżeniami, wskazówkami i wzajemnie budować prawdziwe, głębokie relacje, których brakowało w dzieciństwie. Daje to też możliwość zyskania więcej perspektyw na problem, których niejednokrotnie nie byłby w stanie zauważyć nawet najlepszy terapeuta działający w pojedynkę.